Software - Instalujemy nowego Cyana

CyanogenMOD to jeden z najpopularniejszych nieoficjalnych ROMów wydawanych przez jednego z "domowych" deweloperów. Kilka dni temu, jako że został oskarżony o wykorzystywanie programów no open source, musiał chwilowo wstrzymać swoją działalność. Po powrocie wszyscy rzucili się na jego nowo wydaną wersję CyanogenMODa o numerze 4.1.99. Niestety instalacja nie przebiega tak jak w poprzednich wersjach i jako że niektórym sprawia trochę kłopotów (utrata ROOT, niebootowanie systemu) chciałbym ją Wam przybliżyć i pokazać, że wcale nie jest straszna ani trudna. Oczywistym warunkiem jest posiadanie zROOTowanego telefonu oraz recovery Cyana 1.4 lub RA_1.2.2.

Pobieramy odpowiednie ROMy:
- Android 1.6 ze strony HTC (wersję Recovery Image)
- CyanogenMOD 4.1.99 lub wyższy


Po pobraniu nagrywamy je na kartę pamięci i uruchamiamy telefon w trybie Recovery Mode (power+home). Teraz robimy wipe (alt+w), wybieramy opcję Aply any zip (alt+a) i z listy wybieramy ROM od HTC. Po zainstalowaniu wciskamy reboot i naszym oczom ukaże się symbol ładowania radia (jako że było w tym ROMie), a po wszystkim telefon wróci do recovery. Ważne jest, aby po zainstalowaniu tego ROMu nie uruchamiać systemu. W tym momencie jego ponowne uruchomienie skasuje nam ROOTa, podmieni nam recovery które mamy, tym które znajduje się w oryginalnym ROMie HTC. Po prostu ponownie klikamy Aply any zip (alt+a) i tym razem wybieramy ROM Cyana.
Po zainstalowaniu już bezpiecznie możemy zresetować telefon i cieszyć się najnowszym Cyanem.

Software - Nowe Recovery RA-dream-v1.2.2

Dziś pojawiło się nowe Recovery wykonane przez jednego z użytkowników forum XDA Developer. Recovery bazuje na wykonanym przez Cyanogena 1.4 i umożliwia nam trochę więcej opcji do wyboru.


Jak widać na screenie powyżej, bezpośrednio z menu nowego Recovery możemy:
- [alt+R/B] zrobić i przywrócić Nandroid v2.2 Backup
- [alt+S/A] wykonać flashowanie z pliku update.zip jak i pliku o dowolnej nazwie
- [alt+X] otworzyć konsolę
- [alt+W] wykonać reset fabryczny
- [alt+E] wykonać format partycji ext
- [alt+1] podzielić kartę na 3 partycje (fat32/ext2/linux-swap)
- [alt+2] stworzyć na karcie jedną partycję fat32
- [alt+3] naprawić system partycji ext
- [alt+4] przekonwertować partycję ext2 na ext3
- [alt+5] naprawić aplikacje
- [alt+6] przenieść aplikacje i cache na kartę SD
- [alt+7] zamontować kartę SD w komputerze
- [alt+8] odmontować kartę SD z komputera

Aby zainstalować tego rodzynka należy pobrać RA-dream-v1.2.2.img i nagrać na kartę SD. Następnie uruchomić terminal Emulator i wpisać komendy:

su
flash_image recovery /sdcard/recovery-RA-dream-v1.2.2.img

Po tych operacja i wejściu do recovery ujrzymy nowe menu.

Hardware - Formatujemy partycję ext karty micro SD

Chciałbym Wam pokazać bardzo szybki sposób na sformatowanie partycji ext2/3/4 na naszej karcie pamięci. Partycji na której znajdują się nasze aplikacje(oczywiście przy modyfikowanych ROMach). Operacja jest czasami przydatna przy zmianach ROMów lub po prostu do wykasowania wszystkich aplikacji z karty.
Wystarczy, że uruchomimy nasz telefon w trybie recovery i klikając alt+x wejdziemy do terminala. Po kliknięciu "enter" i pokazaniu się wiersza poleceń "#" wpisujemy:

mount -o rw /dev/block/mmcblk0p2 /system/sd
rm -rf /system/sd/*
reboot recovery

W tak bardzo szybki i łatwy sposób sformatowalismy partycję ext.

Software - Ustawiamy własny SWAP w G1

Przedstawiam Wam kolejną bardzo pożyteczną operację jaką możemy wykonać w zROOTowanym systemie naszego G1. Jest to ustawienie partycji SWAP. Służy ona do powiększenia pamięci RAM naszego telefonu, przez to G1 działa sprawniej, mniej się muli i pozwala na większą ilość programów działających w tle. Partycja ta jest też wręcz wymagana dla osób, które zamierzają lub instalują ROMy Hero na swoim Dreamie. Partycję SWAP możemy ustawić jako compcache czyli wykorzystującą część wewnętrznej pamięci telefonu, lub stworzyć tą partycję na karcie microSD (zalecane karty class6). Jak stworzyć taką partycję na karcie opisałem tutaj. Dodam jeszcze, że sposób jest autorstwa jednego z wielkich developerów forum XDA.

Najpierw musimy pobrać odpowiednie pliki SWAP i rozpakować je np. na pulpicie.
Wystarczy, że wszystkich ustawień będziemy dokonywać na pliku user.conf, to z niego system będzie informowany jak ma konfigurować swap. Plik user.conf otwieramy i zapisujemy zwykłym edytorem tekstu. Dla przykładu podam kilka możliwych ustawień:

- Aby używać tylko partycji z karty pamięci:

set compcache=0
set cc_backingswap_en=0
set linux_swap_en=1

- Aby używać samego compcache:

set compcache=1
set cc_backingswap_en=0
set linux_swap_en=0
set cc_disksize=32 (32*1024 = 32768kb = 32MB)
set cc_memlimit=0

- Aby używać compcache i backing swap:

set compcache=1
set cc_backingswap_en=1
set linux_swap_en=0
set cc_disksize=0
-set cc_memlimit=8

- Aby używać comcache razem z linux swap:

set compcache=1
set cc_backingswap_en=0
set cc_disksize=32
set cc_memlimit=0
set linux_swap_en=1

Oczywiście możliwe jest więcej konfiguracji, wszystko wedle potrzeb użytkownika.
Jeśli ustawiliśmy optymalne ustawienie dla naszych potrzeb, możemy wgrać pliki do systemu. Możemy wybrać do tego jedną z dwóch metod:

1. Aby wgrać pliki przez terminal, nagrywamy je na krtę telefonu, a w terminalu wpisujemy:

su
mount -o remount,rw /dev/block/mtdblock3 /system
cp /sdcard/userinit.sh /system/sd
cp /sdcard/user.conf /system/sd
chmod 755 /system/sd/user.conf
chmod 755 /system/sd/userinit.sh
reboot

2. Aby wgrać pliki przez adb, przechodzimy w CMD na pulpit, lub tam gdzie są pliki konfiguracyjne i wpisujemy:

adb push userinit.sh /system/sd
adb shell chmod 755 /system/sd/userinit.sh
adb push user.conf /system/sd
adb shell chmod 755 /system/sd/user.conf
adb shell reboot

Po resecie nasz telefon powinien ustawić SWAP tak jak konfigurowalismy w plikach. Aby to sprawdzić możemy w terminalu wpisać prostą komendę:

free

Możemy też wyświetlić bardziej zaawansowaną diagnozę wpisując w terminalu:

su
sh /system/sd/userinit.sh -s

lub przez adb w CMD:

adb shell sh /system/sd/userinit.sh -s

Życzę udanych SWAPów.

Software - Polski język w Gmail i Markecie

Jeśli czytasz ten poradnik to na pewno ostatnio robiłeś ROOT, zainstalowałeś tak bardzo polecany CyanogenMOD, ale strasznie drażni Cię brak polskiego języka w dwóch często używanych programach. Mówię tutaj o programie Gmail i Market, na które istnieje łatwy sposób spolszczenia. Wystarczy, że pobierzesz dwa poniższe pliki i nagrasz na kartę pamięci:

Gmail
Market

Następnie wejdź do Terminal Emulator i wpisz komendy:

su
mount -o rw,remount -t yaffs2 /dev/block/mtdblock3 /system
cp /sdcard/Gmail.apk /system/app
cp /sdcard/Vending.apk /system/app

Od teraz obydwa uruchamiane programy powinny wyświetlać się w naszym rodzimym języku.

Software - Błyskawiczny ROOT w Era G1

Stało się...Nareszcie użytkownicy telefonów HTC G1 zakupionych w Erze mają możliwość za pomocą kilku kliknięcie przejść zdobyć ROOT-a w swoim systemie. Kończy to erę bardzo "trudnych" ROOT-ów, gdzie w pocie czoła tworzyliśmy i nagrywaliśmy goldcard, aby potem w nerwach przechodzić przez szereg flashowań. W poniższym poradniku opisze ten sposób.

Pobieramy program Recovery Flasher. Instalujemy go, uruchamiamy i wykonujemy backup starego recovery klikając "Backup Recovery Image". Następnie klikamy "Flash Cyanogen Recovery 1.4", ta operacja zainstaluje w naszym telefonie najnowsze recovery Cyana. Pozwoli nam ono bez problemu zmienić ROM, na taki w którym ROOT jest całkowicie odblokowany. Aby to zrobić należy pobrać ten ROM i tu polecam CyanogenMOD. Po pobraniu nagrywamy go na kartę Micro SD i resetujemy telefon do recovery, czyli po wyłączeniu włączamy trzymając przycisk home. Naszym oczom powinno się już pokazać nowe menu, w którym wybieramy opcję nandroid backup opisywaną już na moim blogu. Po wykonaniu backup'u pozostaje nam zrobić wipe (alt+W) i zatwierdzić flashowanie nowego systemu (alt+A i wybrać z listy ściągnięty wcześniej CyanogenMod). Po zainstalowaniu robimy reboot system i już możemy się cieszyć w pełni funkcjonalnym i odblokowanym ROM-em Cyana.

Weszliśmy teraz w erę dość częstych flashowań, zmian i modyfikacji systemu. Dobrze by było mieć awaryjną możliwość wgrania systemu nie tylko z recovery mode ale również z opcji fastboot w bootloaderze. Do tego niestety potrzebny jest modyfikowany SPL. Ściągamy go z tego linku HardSPL, nagrywamy na kartę pamięci i w recovery mode wybieramy go z listy po kliknięcie (alt+A). Do poprawnego działania zROOT-owanego systemu HardSPL nie jest potrzebny to tylko opcja/dodatek dla bardziej zapalonych użytkowników. Oryginalny system przywrócisz bez tego SPL, a za pomocą nadroid backup(zrobiłeś go przed wgraniem nowego ROM-u) i opcji restore w recovery mode.

Software - Powrót na oficjalny ROM Era G1

Poradnik ten i dzień w którym powstał to bardzo ważna chwila dla posiadaczy telefony G1 z oryginalnym ROM-em Era G1. Pomaga on nam, po zROOTowaniu telefonu, powrócić na oficjalny/oryginalny ROM Ery (po zROOT-owaniu starą metodą). Dzięki temu, w razie ewentualnej awarii będziemy mogli bez zawahania oddać nasz telefon na gwarancję lub jeśli znudzą nam się nieoficjalne modyfikacji powrócić na ROM wspierany przez operatora, który zapewnia to automatyczne aktualizacje z sieci. Oczywistym warunkiem wykonania tej instrukcji, to telefon który wchodzi do recovery oraz bootloadera w tryb fastboot.

Pobieramy potrzebne pliki

*oryginalny SPL
*pliki systemowe
*Splash Ery

Umieszczamy pliki

*z linku pierwszego - nagrywamy na kartę pamięci i zmieniamy jego nazwę na update.zip
Tworzymy np. na Pulpicie folder unROOT i umieszczamy tam pliki:
*z linku pierwszego - boot.img oraz system.img
*z linku drugiego - era-org-splash.img

Flashujemy system

*Wchodzimy do recovery, robimy backup nandroid i wipe
*Resetujemy G1 do bootloadera] i wchodzimy w tryb fastboot.
*Otwieramy CMD po Windowsem i przechodzimy do wcześniej utworzonego folderu unROOT
*Wpisujemy komendy:

fastboot flash system system.img
fastboot flash boot boot.img
fastboot flash splash1 era-org-splash.img
fastboot flash splash2 era-org-splash.img(opcjonalnie, zależne od obecnego SPL)
fastboot reboot

Telefon się zresetuje, a my tym momencie mamy już podmienione na oryginalne recovery i cały system. Nie mamy natomiast oryginalnego SPL, które umieszczaliśmy na karcie pamięci jako plik update.zip.
Aby sflashoać ten SPL, po komendzie:

fastboot reboot

należy szybko wcisnąć home na telefonie, aby wejść do recovery. Następnie wcisnąć alt+l i alt+s.
Po jego sflashowaniu telefon powinien się zresetować i uruchomić z całkiem oryginalnym systemem.
Uprzedzam Was, że ja nie flashowałem SPL, skończyłem po wipe, więc nie mogę nikomu zagwarantować, że operacja flashowania SPL jest całkowicie bezpieczna, jak te wykonane powyżej.

Software - Metoda na zawsze aktualny CyanogenMod

Opisywany poniżej skrypt został opracowany przez użytkownika beast.in.black z forum XDA-Developers. Służy on do sprawdzenia aktualnie najnowszej wersji ROM-u Cyana, pobraniu go i zainstalowaniu w naszym telefonie, a wszystko to z poziomu naszego telefonu nawet bez otwierania przeglądarki internetowej. Oczywistym jest, że aby stosować tą metodę musimy posiadać dostęp ROOT do telefonu, busybox w ROM-ie oraz A2SD z partycją ext2. Jeśli posiadasz już zainstalowany ROM Cyana to dwie pierwsze masz na pewno, a trzecią wymaganą rzecz uzyskasz stosując się do TEJ instrukcji.
na wstępie pobierz plik getcyan i zapisz go na karcie Micro SD w telefonie. Otwórz w telefonie Terminal Emulator i wpisz komendy:

su
mount -o rw,remount -t yaffs2 /dev/block/mtdblock3 /system
cp /sdcard/getcyan /system/sd
rm -f /system/bin/getcyan
ln -s /system/sd/getcyan /system/bin/getcyan
mount -o ro,remount -t yaffs2 /dev/block/mtdblock3 /system
chmod 755 /system/sd/getcyan

Po tych komendach, skrypt getcyan został zaimplementowany w nasz system. Pokażę teraz stosowane komendy, służące do sprawdzania i pobierania aktualnych wersji:
Sprawdzenie aktualnej wersji stabilnego ROM-u:

getcyan -l latest
lub
getcyan -L

Sprawdzenie pięciu ostatnich wersji experymentalnego ROM-u:

getcyan -l some -x

Sprawdzenie wszystkich testowanych ROM-ów:

getcyan -l all -t

Sprawdzenie aktualnej wersji experymentalnego ROM-u:

getcyan -l latest -x
lub
getcyan -L -x

Pobranie najaktualniejszego stabilnego ROM-u:

getcyan -g latest
lub
getcyan -G

Pobranie najaktualniejszego stabilnego ROM-u i automatyczne przejście do recovery mode:

getcyan -g latest -r
lub
getcyan -G -r
lub
getcyan -6

Pobranie najaktualniejszego experymentalnego ROM-u i automatyczne przejście do recovery mode:

getcyan -g latest -x -r
lub
getcyan -G -r -x
lub
getcyan -8

Pobranie konkretnej wersji ROM-u:

getcyan -g 3.6

Pobranie konkretnej wersji ROM-u - np. 3.9 z experymentalnej wersji, oraz automatyczne przejście do recovery mode:

getcyan -g 3.9 -x -r

Wszystkie obrazy systemów pobierane są na naszą kartę Micro SD, z której bezpośrednio w trybie recovery mogą być zainstalowane.
Więcej komend oraz informacji znajdziecie w TYM poście na fprum XDA-Developers.

Software - Poprawa paramterów Audio w G1

Z pewnością nie jeden z Was narzekał trochę na głośność i jakość dźwięku w swoim telefonie. Jego parametry audio można trochę poprawić. Potrzebny będzie do tego ROOT, a do metody drugiej dodatkowo zainstalowane narzędzie SDK. Pobierz odpowiedni dla Ciebie pliki audio:

Głośniej
Najgłośniej

Metoda 1(terminal emulator):
Wypakuj pobraną paczkę na kartę Micro SD swojego telefonu, następnie uruchom Terminal Emulator w swoim telefonie i wpisz komendy:

su
mount -o rw,remount -t yaffs2 /dev/block/mtdblock3 /system
cp /sdcard/AudioFilter.csv system/etc
cp /sdcard/AudioPara4.csv system/etc
cp /sdcard/AudioPara_TMUS.csv system/etc
reboot

Metoda 2(adb w cmd):
Wypakuj wybraną paczkę, np na Pulpit komputera. Podłącz telefon do komputera za pomącą kabla i uruchom "cmd". Następnie wejdź w wierszu poleceń na Pulpit i wpisz kolejno komendy:

adb remount
adb push AudioFilter.csv system/etc
adb push AudioPara4.csv system/etc
adb push AudioPara_TMUS.csv system/etc
adb shell reboot

Od tej chwili będziesz cieszył się głośniejszym i wyraźniejszym dźwiękiem dochodzącym z Twojego G1.

Software - Od ROOT do HERO

Nie jeden z Was po obejrzeniu możliwości i wyglądu systemu w telefonie HTC Hero zapragnął takiego w swoim G1. Poniżej przedstawię Wam instrukcję jak tego dokonąc, mając oryginalny soft Ery w swoim G1. Poniższe działania będę opisywał w punktach. Kolejne litery w podpunktach oznaczają różne metody wykonywania danego punktu.

ZDOBYWAMY ROOT

1. Odczytanie i konwertowanie numeru CID naszej karty SD i generowanie pliku goldcard.img.

a) Metoda ASTRO File Manager
Do tej metody używamy oczywiście programu Astro File Manager. Instalujemy go, uruchamiamy i wchodzimy do katalogu „/sys/class/mmc_host/mmc1/mmc1:*/cid” przytrzymać palcem plik cid, z listy wybrać „open as” i „text”. Powinno pojawić nam się okno:


Przepisujemy wyświetlony kod w takiej postaci:

03 53 44 53 55 30 32 47 80 70 22 d7 47 00 91 a4

Teraz musimy przekształcić nasz kod pisząc go dwójkami od tyłu, czyli:

a4 91 00 47 d7 22 70 80 47 32 30 55 53 44 53 03

Następnie dwie pierwsze cyfry zamieniamy na dwa zera i usuwamy spacje:

00910047d72270804732305553445303

Teraz pozostaje nam wejść na [http://revskills.de/pages/goldcard.html TĄ] stronę, wpisać nasz email, przekopiować ostatecznie powstały CID (w moim przypadku 00910047d72270804732305553445303), kliknąć „Continue” i odebrać maila. W mailu powinien znajdować się plik goldcard.img, który możemy zapisać na dysku naszego komputera.

b) Metoda przy użyciu programu CIDConverter autorstwa Grzegorza Madajczaka
Pobieramy tenże program o nazwie CIDConverter i instalujemy w telefonie. Uruchamiamy, klikamy "Menu" i "Odczytaj CID". Program w pierwsze pole wpisze odczytany CID karty Micro SD. Teraz klikamy "Przekształć" i naszym oczom ukaże się przekonwertowany CID. Następnie możemy z "Menu" wybrać opcję "Kopiuj i idź" program skopiuje wtedy do schowka nasz wygenerowany CID i automatycznie przejdzie na stronę do generowania obrazu goldcard.img. Pozostaje nam wpisać nasz email a w dolnym polu wkleić (menu+v) skopiowany CID i kliknąć "Continue". Tak samo jak w metodzie a) dostaniemy maila z plikiem, który zapisujemy na dysku komputera.


2. Kopiowanie obrazu goldcard.img na kartę pamięci Micro SD.

a) Metoda pod Linuxem.
Uruchamiamy np.: z LiveCD jakąś dystrybucję Linuxa, ja użyłem Ubuntu. Kopiujemy sobie na pulpit nasz plik goldcard.img, klikamy na nim prawym klawiszem i otwieramy właściwości. Będzie nam to potrzebne do podejrzenia jego ścieżki umiejscowienia. Następnie podłączmy (przez czytnik lub G1) naszą kartę Micro SD. Powinna pojawić się na Pulpicie, co oznacza, że została prawidłowo zamontowana. Klikamy prawym klawiszem myszy na pulpicie i wybieramy "Otwórz w terminalu". Po otwarciu terminalu wpisujemy komendę:
sudo mount
Pokaże na ona listę zainstalowanych urządzeń. Znajdziemy "adres" naszej karty pamięci, poznamy to po takiej samej nazwie jaka jest na Pulpicie przy naszej karcie pamięci. W moim przypadku było to:

/dev/mmcblk0p1

Jako że nazwa NO_NAME była w ty wierszu. Dla lepszego zrozumienia zerknijcie na screena:


Gdy już znamy ścieżkę dostępu do naszej karty Micro SD i pliku goldcard.img wpisujemy w terminalu:

sudo dd if=/home/misiek/Pulpit/goldcard.img of=/dev/mmcblk0p1

Efektem tej komendy powinien być wynik widoczny na załączonym poniżej screenie:


Po tak wykonanych czynnościach możemy być pewni, że nasz goldcard.img został odpowiednio umiejscowiony na karcie Micro SD. Plik jest nie widoczny na naszej karcie pamięci, więc w zwykły sposób nie mamy możliwości sprawdzenia czy na prawdę się tam znajduje.

b) Metoda pod Windowsem, przy użyciu programu Qmat i urządzenia z WM
Przy tej metodzie musimy dysponować urządzeniem z zainstalowanym systemem WM lub WINCE. Może to być telefon, nawigacja etc. Urządzenie musi być podłączone do komputera w trybie Active Sync i mieć włożoną naszą kartę pamięci. Pobieramy program Qmat 4.24 i instalujemy go. Z opcji "Hardware Forensics" wybieramy opcję "Generate HTC Goldcard". W pierwszym polu wybieramy nasz telefon czyli "Dream",na dole wpisujemy przekształcony we wcześniejszych punktach CID i klikamy "Save Goldcar Image to WIN CE". Powinien pojawić się potwierdzający komunikat, a na naszej karcie zapisać plik goldcard.img, którego i tak niestety nie zauważymy.


c) Metoda pod Windowsem. Podziękowania dla pajeforpaje
Metodę opublikował, na stronie Forum Android użytkownik '''pajeforpaje''', a Ty używasz jej na własną odpowiedzialność.
Pobieramy program HxD Hex Editor 1.7.7.0, instalujemy go i uruchamiamy. Z zakładki "Extras" wybieramy "Open disk image..." i wskazujemy plik goldcard.img (w opcji 512 zostaje). Plik otworzy się i pokaże swoje offsety. Teraz otwórzmy naszą kartę, klikamy na piątą ikonkę w programie


Teraz otwórzmy naszą kartę, klikamy na piątą ikonkę w programie, czyli "Open disk" i wskazujemy "Removable Disk" prowadzący do naszej Micro SD i odznaczamy opcję "Open as Readonly". Po otwarciu przechodzimy do zakładki goldcard.img, zaznaczamy wszystkie offsety, aż do 00000170, kopiujemy i podmieniamy w zakładce "Removable Disk". Po tak wykonanej operacji, zapisujemy zmiany i nasza karta powinna być gotowa.
Osobiście powiem, że po użyciu tej opcji, moja karta przestała być czytana przez komputer. Być może coś źle wykonałem, sam zdecyduj czy chcesz spróbować tej opcji.

3. Instalowanie pierwszego ROM-u.

Jeśli doszedłeś do tego punktu poradnika, oznacza to, że możesz wykonać swojego pierwszego flash-a ROM-u. Na początku będzie to starsza wersja software-u, o numerze RC7. Pobierz ją z tego LINKU i zapisz na komputerze. Podłącz swoją kartę pamięci i bezpośrednio na nią wypakuj przed chwilą pobrane archiwum RC7. Na karcie powinien pojawić się plik, dokładnie o nazwie:

DREAIMG.nbh

Ważne jest aby plik dokładnie tak się nazywał. Gdy już go nagramy wyłączamy telefon i włączamy go w trybie bootloadera (Camera+Power), zostanie sprawdzony plik DREAIMG.nbh i zostaniemy poproszeni o wciśnięcie klawisza "Action". To jeden z ważniejszych momentów, wielu osobom sprawił najwięcej problemów. Pojawiający się napis "not allow" nie jednego doprowadził do frustracji i granic wytrzymałości nerwowych. Oznacza, że coś zrobiliśmy nie tak, albo wygenerowanie goldcard.img albo wgranie go na kartę Micro SD. Powodem może też być zły obraz DREAIMG.nbh. Mi udało się z wersją RC29 a innym z wersją RC7, jak nie uda Ci się na jednej spróbuj drugiej. Pamiętajmy, aby wcześniej odpowiednio naładować telefon, dobrze jest mieć minimum 70%, abyśmy mogli bezpiecznie i bez nerwów przejść przez pierwsze flashowanie, które z reguły trochę trwa. Jeśli szczęście Cię nie opuściło i mogłeś napawać się widokiem pasku postępu, po jego skończeniu telefon powinien sam się zresetować. Po uruchomieniu w "Settings/About Phone" będziemy widzieć efekty naszej pracy, czyli wersję ROM-u RC7/RC29.

4. Flashowanie nowego recovery.img

Aby utrzymać ROOT-a musimy podmienić obraz recovery.img. W tym cleu pobieramy go, recovery.img i kopiujemy, na wyczyszczoną już kartę pamięci Micro SD. Wejdź do Marketu, pobierz program telnet i zainstaluj go. Wróć na pulpit telefonu kliknij dwa razy enter, wpisz telnetd i znowu kliknij enter (nie zważaj na to, że telefon wchodzi do książki telefonicznej. Następnie uruchom zainstalowany program telnet i kliknij "Connect to Serwer". W tym momencie powinny wyskoczyć nam na ekranie dziwne znaczki, z najważniejszym znaczkiem # na końcu:


Mi się zdarzyło, że gdy wciskałem "Connect..." wyskakiwał error, musiałem wtedy wrócić na pulpit, wcisnąć dwa razu enter, jeszcze raz napisać "telnetd", znowu kliknąć enter i powtórzyć krok z programem telnetd.
Gdy uda nam się "wyświetlić" linijkę z # na końcu, musimy wpisać następujące komendy:

mount -o rw,remount -t yaffs2 /dev/block/mtdblock3 /system
cd sdcard
flash_image recovery recovery.img
cat recovery.img > /system/recovery.img

Jeśli po każdej z napisanych i zatwierdzonych linijek nie wyskakiwał błąd, oznacza to, że nowy obraz recovery.img został poprawnie zflashowany do systemu. Po wejściu do recovery mode (Home+Power i alt+l na wykrzykniku) naszym oczom ukaże się nowe Menu.



5. Flashowanie nowego SPL - HardSPL
Pozostał nam jeszcze jeden krok, po którym będziemy mogli cieszyć się w pełni zROOTowanym telefonem. Jest to podmiana [[SPL|SPL-a]], który to nie pozwala instalować nieautoryzowane ROM-y. Standardowy wygląda jak trójkolorowa "tęcza", ten który wgramy będzie miał "Androidki" na deskorolkach. Wyczyść kartę Micro SD i zapisz na niej TEN plik. Zmień jego nazwę na:

update.zip

Wyłącz telefon i włącz go w trybie recovery mode (Home+Power i alt+l na wykrzykniku).Następnie wciśnij alt+x, aby wejść do konsoli i wpisz komendy:

mount sdcard
cd sdcard
md5sum update.zip

Sprawdź czy podana wartość równa jest wartości: 6502af25b9e9fbe1322cc405559af1ca. Jeśli nie to oznacza, że plik jest błędny i musisz pobrać go jeszcze raz, natomiast jeśli sumy kontrolne są równe, to wpisz w terminalu:

reboot recovery

Znowu kliknij alt+l na wykrzykniku, zrób wipe(alt+w) i zatwierdź flashowanie SPL-a(alt+s). Po udanym zakończeniu operacji mogę jedynie powiedzieć, GRATULACJE. Z moją lekką pomocą zROOTowałeś swoje G1 i od tej pory stanie się zupełnie innym telefonem.
Na końcu zaktualizujmy jeszcze Radio.

6. Flashowanie najnowszego obrazu Radia

Kolejne flashowania będą wyglądać praktycznie tak samo. Ściągamy plik radia 2.22.19.26I, kopiujemy go na kartę Micro SD, zmieniamy nazwę na update.zip, włączamy telefon w trybie recovery mode i wciskamy alt+s. Obraz radia zflashuje się, na ekranie pojawi się strzałka z pamięcią, a po wszystkim G1 uruchomi się od nowa. W celu sprawdzenia czy nowe wersja radia zainstalowała się wejdźmy do bootloadera(Camera+Power). W górnych liniach będzie pokazana wersja naszej płyty głównej, wersja SPL i radio.

Tak jak pisałem wcześniej, możesz teraz instalować dowolne ROM-y oparte na systemie 1.5 CUPCAKE (instalacja polega na nagraniu ROM-u na kartę Micro SD, zmiany nazwy na update.zip i flashowaniu przez recovery mode). Są nimi np.: wersje ROM-ów JesusFreke's, wersje od Haykuro, TheDudeOfLife's lub Cyana. Niestety na tym etapie NIE MOŻESZ instalować portowanych ROM-ów Hero. Aby móc to robić musisz dokładnie przejść przez powyższe punkty tego poradnika i zastosować się do punktu następnego.

7. Flashowanie najnowszego SPL od Haykuro - tylko na potrzeby ROM-ów HERO

Oznaczony numerem 1.33.2005 SPL może, podczas złej instalacji, zamienić nasz G1 w cegiełkę. Instalujemy go, aby mieć możliwość instalowania na naszym G1 bardzo "obszernych" ROM-ów HERO. Zanim zaczniesz go instalować upewnij, że posiadasz najnowsze radio w wersji 2.22.19.26I oraz płytę główną PVT (dowiesz się tego z bootloadera). Niektórzy zalecają, aby zminimalizować ryzyko bricka, tuż przed flashowaniem tego SPL powtórzyć flash radia 2.22.19.26I. Ja osobiście nie powtarzałem. Istnieją dwie opcje instalacji tego SPL, w zależności od sprzętu jakim dysponujesz:

a) Opcja(2xSD):
Na jedną kartę nagrywasz SPL 1.33.2005 i nazywasz update.zip, a na drugą HERO ROM który chcesz później zainstalować, np.: Drizzy's NewVision Touchflo 3D.
Wkładasz do telefonu kartę z SPL, wyłączasz telefon i włączasz go w trybie recovery mode(Home+Power). Następnie wciśnij alt+x, aby wejść do konsoli i wpisz komendy:

mount sdcard
cd sdcard
md5sum update.zip

Sprawdź czy podana wartość równa jest wartości: 2112b7df6ed9d0a56897ac23b0399bb5. Jeśli nie to oznacza, że plik jest błędny i musisz pobrać go jeszcze raz, natomiast jeśli sumy kontrolne są równe, to wpisz w terminalu:

reboot recovery

Po wejściu do recovery mode, robisz nandroid backup, i odpalasz flashowanie alt+s.
Po skończeniu nic nie robisz tylko wyciągasz kartę z SPL i wkładasz z ROM'em. Klikasz alt+x, aby wejść do konsoli i wpisujesz:

reboot recovery

i klikasz enter.
Jeśli telefon się zresetuje, pokaże się strzałka z układem scalonym oznaczająca ładowanie SPL i wejdzie znowu do recovery to powinno być OK, klikasz alt+s aby zainstalować ROM.

b) Opcja(1xSD+adapter do PC):
Na kartę nagrywasz SPL 1.33.2005 i nazywasz update.zip.
Wkładasz do telefonu kartę z SPL, wyłączasz telefon i włączasz go w trybie recovery mode(Home+Power). Następnie wciśnij alt+x, aby wejść do konsoli i wpisz komendy:

mount sdcard
cd sdcard
md5sum update.zip

Sprawdź czy podana wartość równa jest wartości: 2112b7df6ed9d0a56897ac23b0399bb5. Jeśli nie to oznacza, że plik jest błędny i musisz pobrać go jeszcze raz, natomiast jeśli sumy kontrolne są równe, to wpisz w terminalu:

reboot recovery

Po wejściu do recovery mode, robisz nandroid backup, i odpalasz flashowanie alt+s.
Po skończeniu nic nie robisz tylko wyciągasz kartę z SPL i wkładasz za pomocą adaptera do PC. Usuwasz SPL i nagrywasz ROM jaki chcesz zainstalować, np.: Drizzy's NewVision Touchflo 3D i nazywasz go update.zip. Wkładasz kartę do telefonu i klikasz alt+x, aby wejść do konsoli. Wpisujesz:

reboot recovery

i klikasz enter.
Jeśli telefon się zresetuje, pokaże się strzałka z układem scalonym oznaczająca ładowanie SPL i wejdzie znowu do recovery to powinno być OK, klikasz alt+s aby zainstalować ROM.

PAMIĘTAJ!!! JEŚLI ZAINSTALOWAŁEŚ TEN SPL, POD ŻADNYM POZOREM NIE ZMIENIAJ RADIA!!!

Na samym końcu, już po instalacji najnowszego SPL od Haykuro, lub przed jeśli nie będziemy go instalować możemy zflashować najnowsze recovery od Cyana. Musimy flashować je, po SPL od Haykuro, ponieważ na tym recovery ten SPL nie chciał wgrać się do pamięci telefonu. Musiałem znowu wracać do pierwszego recovery i powtarzać flashowanie SPL. Dlatego bezpieczniej jest flashować ten SPL razem z jakimś ROM-em nie Hero, BonsaI, Cyan, JF lub Dudes.

8. Flashowanie najnowszego recovery Cyana.
Wykonujemy je prawie tak samo jak przy poprzednim recovery. Ściągamy plik cm-recovery-1.4.img i umieszczamy na karcie Micro SD. Uruchamiamy "Terminal emulator" i wpisujemy komendy:

su
flash_image recovery /sdcard/cm-recovery-1.4.img

W tak łatwy sposób staliśmy się posiadaczami najnowszego recovery mode, w którym możesz wykonywać i przywracać backupy nandroida czy np. sprawdzać i naprawiać partycję ext.



Zakończenie
To chyba wszystko ca chciałem Wam przekazać w tym poradniku. Mam nadziej, że nie jednemu z Was pomogłem w zROOTowaniu telefonu i zrozumieniu czym są poszczególne elementy Androidowego system i za co odpowiadają. Dalszym "rozwojem" swojego telefonu będziesz decydował już samodzielnie, zdecyduj jaki chcesz mieć ROM i w jakie komponenty wzbogacony. Zostałeś Panem swojego G1. Pamiętaj też, że wszystkie operacje tu opisane wykonujesz na własną odpowiedzialność, nie ponoszę żadnych konsekwencji ze szkodliwych działań wywołanych przez któryś z opisów.

Software - Instalacja narzędzia SDK

SDK to potężne narzędzie deweloperskie służące do pełnej obsługi systemu Android. Dzięki zaawansowanym funkcjom jego składników mamy możliwość emulowania systemu, podglądu wykonywanych procesów "na żywo", wykonywania w bardzo łatwy sposób screenshotów, obsługę telefonu z Windowsowego wiersza poleceń oraz wiele innych funkcji.



Instalacja
# Pobierz paczkę z android-sdk-windows-1.5_r3.zip
# Wypakuj pobrane archiwum na dysk komputera do katalogu np.: ''C:\SDK''.
# Z folderu ''C:\SDK\tools\'', skopiuj dwa pliki: '''adb.exe''' i '''fastboot.exe''' do folderu ''C:\windows\system32\''.
# Następnie musisz dodać zmienne środowiskowe. W tym celu przejdź do: "Panel sterowania" → "System" → zakładka "Zaawansowane" → kliknij na przycisk "Zmienne środowiskowe".
# W dolnym oknie odszukaj linijkę "Path" i kliknij "Edytuj". Na końcu pola dopisz: ;C\SDK\tools\
#* Pierwsza część ścieżki, tj. "C\" może być różna w zależności od tego gdzie znajduje się SDK.



Włączenie "USB debugging" w telefonie
# Przejdź w telefonie do: Ustawienia(Settings) → Aplikacje(Applications) → Programowanie(Development).
# Zaznacz "ptaszek" przy pierwszej z opcji (USB debugging).
# Podłącz telefon za pomocą kabla USB do komputera, a gdy komputer poprosi nas o sterowniki, wskaż mu odpowiedni katalog: ''C:\SDK\usb_driver\'' i wybierz odpowiednią dla siebie wersję.

Aby sprawdzić działanie SDK, wchodzimy w windowsowskie CMD i wpisujemy:

adb devices

Komenda powinna pokazać numer seryjny naszego telefonu.

Hardware - Partycjonowanie karty MicroSD

W tym poradniku zaprezentuje jak w łatwy i szybki sposób wykonać trzy partycje na karcie Micro SD z poziomu terminala w recovery. Tworzonymi partycjami będą fat32 (ogólna partycja na pliki multimedialne), ext2/3 (partycja do instalacji aplikacji) oraz partycja linux-swap (partycja służąca jako dodatkowa pamięć RAM). Większość tworzonych teraz ROM-ów jest domyślnie ustawiona na instalację aplikacji na karcie pamięci, jeśli znajduje się na niej partycja ext2/3. Jest to głównym powodem jej tworzenia. Natomiast partycję linux-swap tworzymy aby przyśpieszyć działanie ROM-ów w naszym telefonie, poprzez zwiększenie ilości pamięci RAM. Jest to bardzo potrzebne przy wersjach ROM-ów HERO, gdzie większa ilość pamięci jest jak najbardziej zalecana, a przy użyciu szybkich kart bardzo dobrze się sprawuje.
Jednym z wymagań, oczywiście oprócz ROOT-a, jest posiadanie recovery od Cyana w wersji co najmniej 1.3.1.
Tworzenie partycji
Pamiętaj, że po tych czynnościach twoja karta straci wszelkie dane, więc najpierw zrób jej backup.
Wszystkie operacje będą wykonywane z poziomu recovery, więc aby do niego wejść wyłącz telefon i włącz przy użyciu klawiszy home+power, a następnie:

alt+x - wejście do terminala
parted /dev/block/mmcblk0 - uruchamia program do partycjonowania z naszą kartą Micro SD
print

Komenda print wyświetli nam ilość partycji i ich wielkości, zsumujmy ich wielkość aby wiedzieć ile mamy ogólnie miejsca na karcie. Ja miałem 1978MB i dalej będę używał tej liczby. Obliczmy wielkości partycji, 1978-500(ext2)-32(linux-swap nigdy więcej!)=1446MB(fat32), Jeśli mamy obliczone w wierszu poleceń piszemy dalej:

rm 1 - kasuje pierwszą partycję
rm 2 - kasuje drugą partycję - opcjonalnie w zależności od ilości partycji na karcie
mkpartfs primary fat32 0 1446 - tworzy partycję fat32 o rozmiarze 1446MB
mkpartfs primary ext2 1446 1946 - tworzy partycję ext2 o rozmiarze 500MB
mkpartfs primary linux-swap 1946 1978 - tworzy partycję linux-swap o rozmiarze 32MB
print - sprawdzamy efekty naszej pracy i poprawność wielkości powstałych partycji
quit - wychodzimy z programu parted
upgrade_fs - konwertujemy partycję ext2 na partycję ext3
recovery - wracamy do recovery

Jeśli chcielibyśmy od razu po zrobieniu partycji zainstalować jakiś ROM, to po komendzie upgrade_fs należałoby wpisać:

ums_enable

Karta, a raczej partycja fat32, zostałaby wykryta przez system Windows, a po nagraniu na niej pliku update.zip z ROM-em należy w terminalu wpisać:

ums_disable
recovery

Po powrocie do recovery pozostaje wykonać wipe(alt+w jeśli zalecany przed instalowanym ROM-em) oraz zatwierdzić flshowanie pliku update.zip(alt+s).

Pamiętaj też, że wszystkie operacje tu opisane wykonujesz na własną odpowiedzialność, nie ponoszę żadnych konsekwencji ze szkodliwych działań wywołanych przez któryś z opisów.
Dyskusja na temat tego poradnika toczy się na stronach Największego Forum Android.

Android - Polska baza wiedzy Android

Z przyjemnością ogłaszam Wam, że powstała pierwsza w Polsce baza wiedzy systemu Android. Na stronach Wiki.android.com.pl znajdziemy odpowiedzi na większość nurtujących nas pytań związanych z tym systemem, a znajdujący się tam FAQ w szybki sposób odpowie na podstawowe pytania początkującego użytkownika.
Z dnia na dzień baza wiedzy jest rozbudowywana, więc pewne jest, że w przyszłości stanie się jednym z głównych źródeł czerpania wiedzy na temat Androida.

Software - BonsaI 1.5b by Misiek_ud

Z przyjemnością przedstawiam Wam kolejną wersję ROM-u BonsaI.
Mam nadzieje, że nie jeden z Was skusi się chociaż na próbę możliwości i stabilności BonsaI, a w odpowiedzi napisze kilka słów, które pomogą mi jeszcze bardziej usprawnić mój ROM. Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki i opinie.

Jeśli nie jesteś pewien: Przebiegu instalacji? Jak się za to zabrać? Czy Twój telefon się na to nadaje? ZAPYTAJ w tym temacie!! Nie lekceważ flashowania, zawsze może coś nie wyjść i zostaniesz z cegłą.

BonsaI 1.5b
BonsaI 1.5a

1.5b SHA-1 Checksum: A6A58E26D8F889936CD6E71E5DDDC01E4C81EDEA
1.5a SHA-1 Checksum: 1D9BE219756C13BA6ADC2E4DAC969EE184AFDB48
SHA-1 Ckecksum możesz sprawdzić za pomocą HxD Hex Editor

Do instalacji BonsaI 1.5 wymagane są:
- Root
- Radio 2.22.19.26I
- Zalecam backup nandroid oraz wipe przed instalacją BonsaI.

Przykładowe screeny:














Wersja 1.5b:
- A2SD Cyan (SYMLINK/BIND)
- Louderv5 od Meltusa (polepszone parametry audio, v6 charczy)
- Wsparcie dla ext2/3/4 A2SD
- Wsparcie Ad-hoc
- Mniejsza ilość aplikacji (każdy sobie wgra co mu potrzebne)
- Music z HTC Hero
- Battery widget
- ROOT explorer
- Tapety Bonsai
- Nominalna częstotliwość procesora 528 MHz

Wersja 1.5a:
- Louderv5 od Meltusa (polepszone parametry audio)
- Gotowy do bardzo łatwej i bezpiecznej metody A2SD MarcusMaximus' A2SD + Dalvik-Cache
- Multitouch w przeglądarce
- Kamera z Rogersa
- Dalvikvm z Ion
- ASTRO File Manager (Menadżer plików)
- aTrack Dog (śledzenie nowych wersji programów)
- Background (tapety na każdy dzień)
- Barcode Scanner (skaner kodów kreskowych)
- Bluex (wysyłanie plików przez Bluetooth)
- Documents To Go (edytor plików *.doc i *.xls)
- Forecast Weather (program do pogody)
- Gadu Droid (komunikator internetowy)
- handyCalc (rozbudowany kalkulator)
- Market Enabler (program do odblokowania płatnych aplikacji w Markecie)
- Navi Expert (program do nawigacji)
- Note Everything (wielofunkcyjny notes)
- SaveMMS (program do zapisywania załączników z MMS'ów)
- TTS Service (program do czytania tekstu)
- Wireless Tether (udostępnianie połączenia internetowego)
- YouTube Downloader (pobieranie plików z YT)
- Widżet Overclock (do podkręcania procesora G1)
- Widżet Internal (pokazuje ilość wolnej pamięci ROM)
- Widżet SD Card (pokazuje ilość wolnej pamięci na karcie SD)
- oraz kilkanaście standardowych aplikacji

Audio
Jako, że ROM jest pozbawiony dźwięków audio, pozostawiłem tylko po jednym na start, umieszczam paczkę, którą należy rozpakować na karcie SD.
Dzięki temu przy wyborze dźwięków w telefonie będziemy mogli wybrać te z karty SD.
audio.zip

A2SD - BonsaI 1.5b
BonsaI 1.5b wspiera A2SD dla partycji ext2/3, czyli instalację aplikacji na karcie MicroSD. Zastosowanie tej metody na naszym G1 jest niesłychanie proste. Wystarczy, że stworzymy na karcie pamięci partycję ext2/3, a programy automatycznie będą się na niej instalowały.
Ta metoda A2SD jest bardzo łatwa do uruchomienia i usunięcia. Nie stosuj dodatkowo innej metody A2SD, to może zniszczyć system.



A2SD - BonsaI 1.5a
Jako, że BonsaI 1.5a wspiera A2SD/ext2, czyli przenoszenie i instalację aplikacji na karcie MicroSD. Poniżej opisuje, jak bezpiecznie zastosować tą metodę na naszym G1:
- umieszczamy w telefonie czystą kartę pamięci(może być bez partycji ext2)
- uruchamiamy program AppsToSD, który standardowo zawarty jest w ROM'ie BonsaI i dajemy mu prawa root
- suwakiem ustawiamy ile miejsca z karty SD chcemy przeznaczyć na partycję ext2, na której będą instalowane programy i klikamy Apply!
- Po tej operacji klikamy na Reboot now telefon się zresetuje, wtedy będziemy mogli sprawdzić efekty podziału partycji. Od tej pory wszystkie gry i aplikacje będą instalowane na nowo stworzonej partycji ext2.





Ta metoda A2SD jest bardzo łatwa do uruchomienia i usunięcia. Usuwania teraz nie będę pokazywał, ale dla zainteresowanych służę pomocą na PRIV.

Plany dla wersji 1.5c:
- więcej elementów z HERO
- modyfikacje wizualne (rozbudowa motywu BonsaI)
- i co jeszcze wyjdzie z opinii i w czasie użytkowania

Wszelkie opinie, porady, propozycje i całą dyskusje na temat BonsaI proszę prowadzić w tymtemacie na Największym Polskim Forum Android.

Standardowo jeszcze dodam, że nie odpowiadam za ewentualne szkody wyrządzone przez BonsaI.

Co raz więcej telefonów z Androidem

Na polskim i światowym rynku pojawia się coraz więcej urządzeń mobilnych wyposażonych w system operacyjny Android. Jako, że jest to moja ulubiona platforma mobilna, bardzo mnie cieszy ilość wydawanych z nią urządzeń. Świadczy to o dużym zaufaniu producentów i zwiastuje bardzo szybki rozwój Androida.

Jadną z firm, która sporo "inwestuje" w Androida jest firma HTC. Na jej przykładzie, pokażę kilka telefonów wykorzystujących najnowszą platformę mobilną.

Pierwszy z nich to telefon HTC Dream, dobrze znany jako G1. Dość masywne urządzenie wyposażone w fizyczną klawiaturę i dotykowy wyświetlacz doskonale nadaje się do pracy i zabawy. Tego telefonu używam na codzień i szczerze powiem, że jestem z niego bardzo zadowolony.

Kolejnym telefonem firmy HTC wyposażonym w system Android jest HTC Magic. miałem ogromną przyjemność testować go sobie około tygodnia. Tutaj znajdziemy dokładną recenzję, wykonaną przez użytkownika forum Android.com.pl, a na tym samym forum znajdziemy jeszcze kilka słów mojej opinii:

Ja w kilku słowach opiszę swoje "Pierwsze wrażenie" ze współpracy z HTC Magic.
Nie będę się rozpisywał w formie recenzji, bo to już profesjonalnie zostało przygotowane tutaj.

Miałem zaszczyt posiadać go przez niespełna tydzień czasu. Jako, że posiadam G1, więc znam Androida i wiedziałem czego się spodziewać.
Gdy dostałem pudełko z Magickiem w środku (jeszcze mniejsze niż od G1 ), po jego otwarciu ukazał się niesłychanie śliczny telefon. To oczywiście moje osobiste zdanie, ale przez pierwsze kilka chwil nie mogłem się na niego napatrzeć. Dużo cieńszy niż G1, wykonany z ładnego błyszczącego materiału, z dużym wyświetlaczem. Zdjęcia nie pokazują go w 100%, trzeba go mieć w ręku aby dawać opinie o wyglądzie.

Jedną wadą, a dla innych zaletą jest to, że nie posiada fizycznej klawiatury. Osobiście powiem, że mi to w zupełności nie przeszkadzało. Jestem osobą, która bardzo rzadko pisze sms'y, na gg i maile w telefonie też zbyt dużo nie wypisuje. Na te kilka zdań czasami, lub krótkiego maila w zupełności wystarczała mi klawiatura ekranowa, a dzięki temu telefon ma sporo mniejsze gabaryty i wagę niż G1. Doskonale leży w dłoni,posiada wygodniejszy trackbal, używanie go to czysta przyjemność. Co do systemu, to jest to praktycznie ten sam co w G1, wersja 1.5 prawie nie różniąca się od aktualizacji na Dream'y. Jego ogromną przewagą nad G1 jest ilość pamięci ROM, około 260MB to miejsce na niezliczoną ilość aplikacji, bez ryzyka wykonywania A2SD.

Przy poruszaniu się po menu, instalowaniu aplikacji, działaniu przeglądarki, czy innych operacji Magic wydaje się szybszy niż G1, mimo to, że posiadają te same procesory. Niestety jako, że posiadany model nie był moim telefonem, nie dotarłem do "korzenia" . Miałem na to niesamowitą ochotę, od razy zawitałby na nim jakiś HERO ROM, może na Magicu by działał poprawnie. Jedną z rzeczy jaką zauważyłem jest to, że bootloader od razu posiadał tryb fastboot, wydaje mi się, że standardowo w G1 tego nie było.

Na koniec powiem, że bardzo polecam zakup tego modelu. Osobom, które tak jak ja, sporadycznie wprowadzają długie teksty zupełnie nie będzie przeszkadzać brak fizycznej klawiatury, a jego wygląd powoduje, że wybaczymy mu wszystkie znalezione niedociągnięcia.

 

Kolejnym, już trzecim w kolejności, telefonem ze stajni HTC i wyposażonym w Androida jest HTC Hero. Wyposażony został we inny interfejs niż inne modele, o nazwie Sense. Dyskusję na jego temat i parametry możemy podejrzeć na tej stronie forum Android.


Oprócz zaprezentowanych modeli firmy HTC już wiele firm próbuje umieszczać system Android w swoich urządzeniach. Mam nadzieje, że polskie firmy telekomunikacyjne, pozwolą nam korzystać z dobrodziejstw systemu Android i razem z przyzwoitymi ofertami wprowadzą nowe "zabawki" na polski rynek.

Android - Jak skonfigurować własny ROM dla HTC G1

Przewodnik ten umożliwi nam własną konfigurację pliku update.zip, tak, aby zainstalowany system, zawierał to co każdy z nas potrzebuje. Nie mniej, nie więcej.
Na samym początku powiem, że przewodnik, przeznaczony jest oczywiście dla osób posiadających dostęp root, odpowiedni recovery, SPL no i oczywiście odważnych podejmować ryzyko. Pierwszą czynnością będzie wykonanie backup’u, które opisałem w tym przewodniku. Następnie musimy zdecydować się na wersję naszego oprogramowania jaką chcemy zmodyfikować „pod siebie”. Ja wykorzystałem RC9, mamy do wyboru jeszcze RC33 lub ADP od Jesus Freke’a, ROM'y Haykuro czy The Dude's Edition. Oczywiście pobieramy wcześniej wybrany ROM i umieszczamy sobie gdzieś, może być na pulpicie (od razu możemy zmienić nazwę na update.zip). Pobieramy dodatkowe programiki, TextPad, Auto Sign oraz upewniamy się, że mamy zainstalowany program do otwierania archiwów np. RAR. Instalujemy program Text Pad, oraz rozpakowujemy program Auto-Sign – może być w c:\SDK\Signing.
Dobieramy się do pliku update.zip, przez słowo dobieramy miałem na myśli otwarcie go. Po prostu WinRARE’m. UWAGA!! Nie rozpakowujemy pliku, działamy tylko na otwartym archiwum.


Poniżej przedstawię wam kilka działań na ROM’ie, które sam wykonałem w pierwszych testach.

1. Zmiana instalowanych aplikacji razem z systemem.

W archiwum wchodzimy w folder …/system/app/ tutaj mamy całą listę aplikacji która zostanie zainstalowana razem z update. Ja usunąłem sobie „Email.apk”, ale za to dodałem „Astro”, „Backroud”, „GaduDroid”, „NetTraffic”, „Note Everything”, “Open Home 1.8”, “RepliGo Reader”, “Useful Switcher” oraz “WiFi Lock”. Wydaje się tego sporo, ale na pewno każdy z was doda trochę więcej. Nie patrzcie na to, że aplikacje które już był w tym folderze, mają niejako swoją kopię z rozszerzeniem *.odex. Tak wyglądało część Menu po zainstalowaniu systemu:


2. Ustawienie własnych APN’ów.

Każdy plik który, będziemy modyfikować wyciągamy najpierw z archiwum na pulpit, otwieramy i umieszczamy ponownie w poprzednim miejscu. Jeśli jest to plik *.xml pamiętajmy aby został zapisany jako UNIX.
RC9 standardowo ma już ustawienia APN dla Ery, ale możemy poustawiać sobie inne sieci i pokasować zbędne, których jest masa na liście. W tym celu za pomocą programu Text Pad otwieramy plik .../system/etc/apns-conf.xml. Plik ten zawiera wpisane domyślnie ustawienia APN, używając GŁOWY odpowiedni zmodyfikujmy wpisy według własnych potrzeb. U mnie wyglądało to tak:




3. Ustawienie własnych skrótów klawiszowych.

Nie jest to może bardzo przydatna i pożądana opcja, ale zawsze istnieje. Otwierając, za pomocą programu Text Pad, plik o nazwie …/system/etc/bookmarks.xml. Tutaj już sprawa wygląda trochę trudniej. Aby tworzyć samemu nowe skróty, trzeba się trochę podszkolić, ale zawsze można usunąć te nie potrzebne, które i tak usuniemy z pulpitu:






4. Ustawienie potrzebnych skrótów na pulpit.

W tym punkcie tak jak w dwóch powyższych, za pomącą programu Text Pad otwieramy plik …/system/etc/favorites.xml. Możemy zmienić tu konfiguracje, które z ikonek mają pojawić się automatycznie na pulpicie oraz jakie będzie ich domyślne położenie. Ja zostawiłem tylko dwie:




5. Ustawienie nazwy własnego ROM’u.

Na końcu pokażę wam jak „sfinalizować” nasze modyfikacje odpowiednio nazywają swoją wersję ROM’u. W tym celu znowu przy pomocy programu Text Pad otwieramy plik …/system/build.prop. Znowu używając „GŁOWY” zmieniamy odpowiednie wpisy. Tak jak ja to zrobiłem:




Jak zmieniliśmy już wszystko ca zamierzaliśmy. Pora na ostateczne przygotowanie pliku do update’u. Niestety po otwarciu i modyfikacji nasz plik się „rozsignował” (stracił „podpis”). Musimy go znowu przywrócić. W folderze SDK tworzyliśmy folder Signing gdzie rozpakowaliśmy pobraną paczkę Auto-Sign. Przenenieśmy tam nasz nowo stworzony plik update.zip. Następnie uruchamiamy program Auto-Sign v0.65.exe, wybieramy opcję update.zip i klikamy Auto-Sign:


Powstanie nam plik o nazwie update_signed.zip. Przenosimy go na kartę pamięci, zmieniamy nazwę na update.zip, wyłączamy telefon, wchodzimy w recovery mode, klikamy alt+w, klikamy alt+s i cierpliwie czekamy. Jeśli ktoś doszedł do tego momentu to na pewno wiem, jak się flashuje telefon.

Przedstawiłem wam podstawowe rzeczy jakie możemy modyfikować w dostarczanych przez „mistrzów” ROM’ach. Mamy tam możliwość na zmianę praktycznie wszystkiego, dźwięków przy boot’owaniu, koloru każdej ikonki i symbolu i masę innych. Gorąco zachęcam do zagłębiania się w budowę naszego systemu, im więcej będziemy o nim wiedzieć, ty więcej będziemy mogli zrobić samodzielnie.

Na końcu życzę WIELKIEJ FRAJDY z własnych MODÓW.

NIE ODPOWIADAM ZA SZKODLIWE ZMIANY WYWOŁANE PRZEZ OPISYWANY TUTORIAL. PAMIĘTAJ, ŻE WSZYSTKIE CZYNNOŚCI WYKONUJESZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ.